Εξάπτυχο με παράσταση Δέησης σε ένθετο μεταγενέστερο πλαίσιο
Ρωσικό εξάπτυχο αποτελούμενο από δύο τμήματα, με τρία ισομεγέθη φύλλα το καθένα, το οποίοι έχει τοποθετηθεί εντός ξύλινου νεότερου, επτανησιακού, πλαισίου. Στο κέντρο σχεδόν του εξαπτύχου (το δεξιότερο κομμάτι του αριστερού τριπτύχου) εικονίζεται η Δέηση: ο Χριστός αποδίδεται καθισμένος σε θρόνο, πλαισιωμένος από τους δεόμενους Θεοτόκο και Πρόδρομο και δύο αγγέλους. Εντός των υπόλοιπων φύλλων παρίστανται ανά δύο ολόσωμοι άγιοι στραμμένοι προς τον Χριστό. Διακρίνονται οι άγιοι Πέτρος και Παύλος, τρεις ιεράρχες, ένας διάκονος (Στέφανος;), οι Ρώσοι άγιοι Βόρις και Γκλεμπ και δύο ακόμα αδιάγνωστοι (Βλαδίμηρος και Όλγα;). Πρόκειται πιθανώς για έργο της σχολής της Μόσχας του 16ου αιώνα. Το επίχρυσο πλαίσιο, φέρει πλούσιο φυτικό διάκοσμο σε πράσινο βάθος. Στο άνω μέρος ανοίγονται τρία τετράλοβα διάχωρα όπου έχουν ζωγραφιστεί η Φιλοξενία του Αβραάμ, η Αγία Τριάδα και η Σύναξη των Αρχαγγέλων. Μέσω κυρίως της ζωγραφικής τους μπορεί κανείς να αποδώσει την σύνθεση σε εργαστήριο των Επτανήσων του τέλους του 17ου ή των αρχών του 18ου αι. Πρόκειται για ξεχωριστό έργο, το οποίο φανερώνει την διακίνηση των ρωσικών έργων τέχνης στον ορθόδοξο χώρο της ΝΑ Ευρώπης ήδη από τον 16ο αιώνα και την επανάχρησή τους σε νέες συνθέσεις και χρήσεις.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Σκαμπαβίας Κ. 2007. Λήμμα καταλόγου αρ. 188, στο Σκαμπαβίας Κ. – Χατζηδάκη Ν. (επιμ.), Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Συλλογή, Αθήνα, 358-359.