Πόρπη

Διάλιθη στρογγυλή πόρπη σε σχήμα σχηματοποιημένου ροδιού. Διακόσμηση με τη διάτρητη τεχνική. Στο κέντρο εξάφυλλο άνθος με σμάλτο «πιτσιλωτό», διακοσμημένο στο κέντρο με γρανάτη. Γύρω του οκτώ φυλλόσχημα κοσμήματα επίσης με γρανάτη. Το σύνολο περιβάλλεται από ταινία με δύο σειρές από γρανάτες. Η πόρπη φέρει στις δύο πλευρές της στοιχεία που τη συνέδεαν με την υπόλοιπη ζώνη. Η πόρπη (όπως και το τμήμα πόρπης και το εγκόλπιο αριθ. ευρ. 233 και 235 αντίστοιχα) αποτελεί εξαιρετικό δείγμα των εργαστηρίων χρυσοχοΐας της Κωνσταντινούπολης, που ήκμασαν κατά το 17ο και το 18ο αιώνα (πρβλ. και Σινά 1990, σ. 292, αριθ. 17. Μουσείο Μπενάκη 1997, σ. 320, αριθ. 526. Μονή Βατοπαιδίου 1996, σ. 514, εικ. 458). Η ζώνη με την πόρπη αποτελεί ένα από τα βασικά στοιχεία της νεοελληνικής ενδυμασίας και η συχνή διακόσμησή της με τον καρπό της ροδιάς, πανάρχαιο σύμβολο γονιμότητας, συνδέεται προφανώς με τη θέση της επάνω στο ανθρώπινο σώμα.

Eρση Μπρούσκαρη