Πήλινη ειδώλιο γυναικείας μορφής

Το αντικείμενο αυτό ανήκει σε μια χαρακτηριστική ομάδα βοιωτικών ειδωλίων του 6ου αι. π.Χ., που είναι γνωστά ως «παπάδες» (η ονομασία δόθηκε από χωρικούς που τα έβρισκαν στα χωράφια τους, πιθανότατα λόγω των καπέλων που φορούσαν οι μορφές). Είναι χειροποίητα και αποτελούνται από σανιδόμορφο σώμα με στενό λαιμό, σχηματοποιημένα χέρια, πτηνόσχημο πρόσωπο και κυλινδρικό πόλο (κάλυμμα κεφαλής) με ελικοειδή απόληξη. Με γραπτή διακόσμηση αποδίδονται η κόμμωση, τα κοσμήματα και η ενδυμασία της γυναικείας μορφής. Το περιδέραιο που φορά η μορφή αποτελείται από σταυρόσχημο στοιχείο και περίαπτο σε σχήμα ροδιού.

Οι «παπάδες» ανευρίσκονται συχνά σε τάφους, γεγονός που έχει οδηγήσει κάποιους ερμηνευτές να τα συνδέσουν με τη λατρεία των χθόνιων θεοτήτων Δήμητρας και Κόρης. Άλλοι ερευνητές θεωρούν ότι αναπαριστούν τα δαίδαλα, δηλαδή ξύλινα ξόανα που χρησιμοποιούνταν σε λατρευτικές τελετές.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Βλασσοπούλου Χ. 2006. Λήμμα καταλόγου αρ. 40, στο Χωρέμη-Σπετσιέρη Α. – Ζαρκάδας Α. (επιμ.), Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Αρχαία Τέχνη, Αθήνα, 63.