Μαρμάρινο γυναικείο ειδώλιο

Ανήκει στον τύπο με τα διπλωμένα χέρια. Το κεφάλι επίπεδο, γέρνει ελαφρά προς τα πίσω. Η μύτη ανάγλυφη, πρισματική, διχοτομεί το πρόσωπο. Οι μαστοί είναι διογκωμένοι. Τα χέρια διπλώνουν κάτω από το στήθος, με τον αριστερό πήχυ πάνω από τον δεξιό. Η κοιλιά είναι διογκωμένη και πιθανόν υποδηλώνει κατάσταση εγκυμοσύνης. Το φύλο δηλώνεται με εγχαράξεις. Οι γλουτοί τονίζονται με γωνιώδη προεξοχή. Τα γόνατα είναι ελαφρά λυγισμένα. Τα πόδια διαχωρίζονται με βαθειά αυλάκωση. Τα πέλματα, πού είναι ελεύθερα, αποδίδονται λοξά προς τα έξω και τα τέσσερα δάχτυλα που δηλώνονται με εγχάραξη, είναι στραμμένα προς το έδαφος. Η σπονδυλική στήλη δηλώνεται με ρηχή αυλάκωση πού γίνεται βαθύτερη από τούς γλουτούς και κάτω. Τα μαρμάρινα ειδώλια είναι τα πιο σπουδαία δημιουργήματα της κυκλαδικής τέχνης. Πρωτοεμφανίζονται περιορισμένα στην Πρωτοκυκλαδική Ι περίοδο (3300Ι3200 – 2800 π.Χ.) και φτάνουν στο απόγειο τους στην Πρωτοκυκλαδική ΙΙ (2800/ 2700 – 2100 π.Χ.). Ο τύπος των ειδωλίων με τα διπλωμένα χέρια, όπως αυτό εδώ το ειδώλιο, χρονολογείται στην Πρωτοκυκλαδική ΙΙ περίοδο και προέρχεται κυρίως από ταφικά σύνολα. Διαφορετικές ερμηνείες τούς έχουν δοθεί, όπως ότι είναι ψυχοπομποί, παιχνίδια, αποτροπαϊκά ή ότι απεικονίζουν τη θεά της γονιμότητας, άλλες Θεότητες, θεϊκές προστάτριες του νεκρού κατά το ταξίδι τον στον άλλο κόσμο, τροφούς.

Γ. Βενιέρη