Η κεφαλή του αγίου Ιωάννου του Θεολόγου σε γεροντική ηλικία

Κάμπος χρυσός. Ο άγιος Ιωάννης εικονίζεται μέχρι την αρχή του στήθους σε προχωρημένη γεροντική ηλικία, γυρισμένος κατά τα τρία τέταρτα προς τα δεξιά. Φαίνεται ο λαιμός και μικρό μέρος των ώμων του. Φορεί γαλάζιο χιτώνα με λευκοπράσινα λαματίσματα και ερυθρό ιμάτιο. Έχει ψηλό και ευρύ ρυτιδωμένο μέτωπο και χονδρή, ελαφρά γαμψή μύτη. Τα λευκά μαλλιά του περιορίζονται στα πλάγια, όπου ενώνονται με τη μακριά διχαλωτή γενειάδα του. Μόνον στην κορυφή του κρανίου υπάρχει μια μικρή λευκή τούφα. Το βλέμμα του, κάτω από τα πυκνά άσπρα φρύδια, είναι έντονο και διαπεραστικό. Το κεφάλι είναι σχεδόν χωμένο μέσα στον πλατύ δυνατό λαιμό, δίνοντας την εντύπωση καμπουριάσματος («καμπούρη κι ασπρογένη» τον περιγράφει λαϊκό γαμήλιο τραγούδι της Πάτμου). Οι επιφάνειες του προσώπου και του λαιμού καλύπτονται σχεδόν εξ ολοκλήρου από το ωχρορόδινο σάρκωμα, αφήνοντας να φαίνεται ο καστανός προπλασμός μόνον στην περιφέρεια, στο βαθούλωμα των ματιών και στις ρυτίδες του μετώπου. Έντονος πυρροδισμός χρωματίζει τις παρειές, την άκρη της μύτης και το σκιασμένο τμήμα του μετώπου. Με πυρροδισμό επίσης τονίζονται οι ρυτίδες και οι ακμές των διαφόρων επιπέδων του προσώπου σε σημείο, ώστε το ερυθρό αυτό γάνωμα να αναδεικνύεται σε κυρίαρχο χρωματικό στοιχείο της μορφής, μαζί με το λευκό της γενειάδας και των μαλλιών. Οι πυκνές σγουρές τούφες τους έχουν αποδοθεί λεπτόλογα και ταυτόχρονα δυναμικά, με μια τάση καλλιγραφίας στη γενειάδα, ιδίως στο σημείο όπου τούτη χωρίζεται και σχηματίζει αντικριστούς κυματοειδείς πλοκάμους.