Εγκόλπιο από ασήμι, ημιπολύτιμους λίθους και σμάλτο με διακόσμηση δικέφαλου αετού

Ο δικέφαλος αετός, σύμβολο της τελευταίας δυναστείας του Βυζαντίου, των Παλαιολόγων, οικειοποιήθηκε από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και αποτέλεσε πλέον στοιχείο της ταυτότητάς του. Ο αετός ανοίγει τα κεφάλια του και δέχεται διάλιθο στέμμα (έχουν χαθεί οι λίθοι). Στο κέντρο των φτερών έχει τοποθετηθεί μεγάλη τετράγωνη πράσινη πέτρα (ίσως σμαράγδι), ενώ μαργαριτάρια πέφτουν από τις άκρες των φτερών και της ουράς. Το σφυρήλατο εγκόλπιο φαίνεται έργο επιμελούς κατασκευής. Η απόδοση του πτερώματος και των κεφαλών του αετού με σφυρήλατη τεχνική έχει προσδώσει αίσθηση φυσιοκρατίας.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
– Μπρούσκαρη M. 1989. «Λαϊκά κοσμήματα του Μουσείου Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου»,
Εθνογραφικά (Πελοποννησιακό Λαογραφικό Ίδρυμα) 7, 95-111, ειδ. 101 αρ. 3.
– Μπρούσκαρη Μ. 2007. Λήμμα καταλόγου αρ. 239, στο Σκαμπαβίας Κ. – Χατζηδάκη Ν. (επιμ.), Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Βυζαντινή και Μεταβυζαντινή Συλλογή, Αθήνα, 462.