Χρυσό βραχιόλι

Είναι κατασκευασμένο από χρυσό ταινιόσχημο έλασμα με προεξέχουσα ανάγλυφη κεντρική νεύρωση στην εξωτερική πλευρά. Στο ένα άκρο του κοσμήματος σχηματίζεται οκτώσχημος ελιγμός με το κεφάλι τον φιδιού προς τα έξω και πάνω. Αντίστοιχο διπλό οκτώσχημο ελιγμό σχηματίζει και η ουρά τον ερπετού που στρέφεται και τελειώνει παράλληλα με το σώμα. Οι φολίδες αποδίδονται με πρόστυπο ανάγλυφο και εγχαράξεις, καθώς και τα άλλα χαρακτηριστικά τον ερπετού που εντυπωσιάζουν με τη φυσιοκρατική τους απόδοση. Τα φιδόσχημα ψέλλια με τους περίτεχνους ελιγμούς, εμφανίζονται κατά τους γεωμετρικούς χρόνους, διατηρούνται στην αρχαϊκή και κλασική εποχή, αλλά γίνονται ιδιαίτερα δημοφιλή και περίτεχνα στους ελληνιστικούς χρόνους. Στο δεύτερο μισό του 3ου αι.π.Χ. τα άκρα τον σώματος των φιδιών παρουσιάζονται συνθετότερα, με πολλαπλούς συχνά επάλληλους ελιγμούς, ενώ κατά τους υστεροελληνιστικούς χρόνους ποικίλλονται και με πολύτιμες πέτρες. Κατά τη ρωμαϊκή εποχή εξακολουθούν να αποτελούν έναν κοινό και αγαπητό τύπο κοσμήματος. Στα φίδια αποδίδονταν αποτροπαϊκές και προστατευτικές ιδιότητες, θεωρούνταν δε ότι έφερναν γούρι. Τα ερπετά αυτά ως πλάσματα του Κάτω Κόσμου συμβόλιζαν επίσης την ψυχή, την ευφυία αλλά και το δόλο και αποτελούσαν σύμβολο πολλών θεών και ηρώων: της Υγείας, του Ασκληπιού, της Αθηνάς, του Σαράπιδος κ.ά.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Σαραγά Ν. 2006. Λήμμα καταλόγου αρ. 149, στο Χωρέμη-Σπετσιέρη Α. – Ζαρκάδας Α. (επιμ.), Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Αρχαία Τέχνη, Αθήνα, 237.