Χρυσό δακτυλίδι με σφραγιδόλιθο

Οι κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου άνοιξαν τους δρόμους του εμπορίου και έκαναν πολύ ευκολότερη τη διακίνηση μετάλλων και πολύτιμων λίθων από την ανατολή προς τη δύση. Καταά την Ελληνιστική περίοδο παρατηρείται μια άνθιση της κοσμηματοτεχνίας και ιδιαίτερα της χρυσοχοΐας.

Χαρακτηριστικά δείγματα της ελληνιστικής μικροτεχνίας είναι τα χρυσά δακτυλίδια με έγγλυφους πολύτιμους λίθους, που πιθανότατα χρησίμευαν για να σφραγίζουν οι κάτοχοί τους έγγραφα ή προϊόντα. Το δακτυλίδι της φωτογραφίας ανήκει σε χαρακτηριστικό τύπο του 3^ου αι. π.Χ. Έχει απλό κρίκο με ωοειδή σφενδόνη, στην οποία έχει τοποθετηθεί ελλειψοειδής γρανάτης με παράσταση ιστάμενης γυναικείας μορφής.

Το χρυσό δακτυλίδι κατασκευαζόταν με την τεχνική της σφυρηλάτησης. Η κατεργασία του γρανάτη, που είναι ένα ιδίατερα σκληρό υλικό, γινόταν με τη βοήθεια τοξωτού τρυπανιού, στην άκρη του οποίου εναλλάσσονταν διαφορετικών σχημάτων κεφαλές (δίσκοι για τη χάραξη ευθείων γραμμών, κύλινδροι για τη χάραξη κύκλων κτλ.). Τα άκρα των κεφαλών επαλείφονταν με λάδι και σκόνη σμύριδας, η οποία βοηθούσε – μέσω της τριβής – στη χάραξη των μοτίβων.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
– Laffineur R. 1980. “ Collection Paul Canellopoulos (XV). Bijoux en or grecs et romains”, Bulletin de correspondance hellénique 104, 345-457, ειδ. 412.
– Σαραγά Ν. 2006. Λήμμα καταλόγου αρ. 151, στο Χωρέμη-Σπετσιέρη Α. – Ζαρκάδας Α. (επιμ.), Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Αρχαία Τέχνη, Αθήνα, 239.