Ειδώλια αλόγων
Τα χάλκινα ειδώλια της φωτογραφίας ανήκουν σε μια κατηγορία αντικειμένων, που βρίσκονται κατά χιλιάδες σε μεγάλα ιερά της Ελλάδας, όπως η Ολυμπία. Πρόκειται για προσφορές των πιστών προς τους θεούς και απεικονίζουν άλογα, βοοειδή, πτηνά ή ανθρώπινες μορφές (θεότητες, πολεμιστές κτλ.). Αρκετά από αυτά πατούσαν σε βάση, ενώ άλλα ήταν ελεύθερα. Ιδιαίτερα συχνά είναι τα ιππόμορφα ειδώλια. Αν και δεν μπορούμε να είμαστε βέβαιοι για τον συμβολισμό τους, το γεγονός ότι αυτή την περίοδο το άλογο εμφανίζεται συχνά και στην αγγειογραφία ίσως υποδηλώνει την σημασία του ως σύμβολο κοινωνικού κύρους.
Τα μικρά χάλκινα ειδώλια αυτού του τύπου ήταν συμπαγή και κατασκευάζονταν με τη μέθοδο της χύτευσης, και συγκεκριμένα με την τεχνική του «χαμένου κεριού». Ο/Η μεταλλοτέχνης έφτιαχνε κέρινο πρόπλασμα του αλόγου, το οποίο κάλυπτε με πηλό. Στη συνέχεια θέρμαινε τον πηλό, έως ότου να λιώσει το κερί. Στο κενό που άφησε το «χαμένο κερί» χύτευε το ρευστό μετάλλο, που έπαιρνε τη μορφή του αλόγου. Στο τέλος έσπαγε τη μήτρα και λείανε την επιφάνεια του χάλκινου αλόγου.
Η παραγωγή των ειδωλίων πιθανότατα γινόταν στο χώρο του κάθε ιερού από περιοδεύτοντες μεταλλοτέχνες. Αναγνωρίζονται διαφορετικές τεχνοτροπίες και «εργαστήρια» (κορινθιακό, λακωνικό, αργείτικο κ.ά.)
Aδημοσίευτα