Προτομή Σάραπι

Στο διεθνοποιημένο κόσμο της Ελληνιστικής και Ρωμαϊκής περιόδου η μείξη στοιχείων από διαφορετικές πολιτισμικές παραδόσεις ήταν συνεχής. Ιδιαίτερα έντονο ήταν το φαινόμενου του θρησκευτικού συγκρητισμού. Στην Αίγυπτο, η συνάντηση της ντόπιας παράδοσης με την ελληνική γέννησε ένα νέο θεό, τον Σάραπι, ο οποίος συνδύαζε ιδιότητες του Άπι και του Όσιρι με στοιχεία χθόνιων ελληνικών θεοτήτων, όπως ο Άδης και ο Διόνυσος αλλά και θεραπευτικών, όπως ο Ασκληπιός. Ήταν θεός της γονιμότητας και της αναγέννησης, αλλά και τυο κάτω κόσμου.

Η λατρεία του Σάραπι υποστηρίχθηκε από τους Πτολεμαίους βασιλείς, οι οποίοι έχτισαν λαμπρούς ναούς (Σαραπεία) στην Αλεξάνδρεια και άλλες πόλεις. Κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, η λατρεία του Σάραπι διαδόθηκε και εκτός Αιγύπτου.

Η προτομή της φωτογραφίας αποδίδει το θεό Σάραπι γενειοφόρο, με ιμάτιο στον αριστερό ώμο και μόδιο (μέτρο ζύγισης των σιτηρών) στο κεφάλι. Αν και χρονολογείται στους ρωμαϊκούς χρόνους (τέλη 2^ου – αρχές 3^ου αι. μ.Χ.) θεωρείται ότι αναπαράγει τύπο λατρευτικού αγάλματος των αρχών της Ελληνιστικής περιόδου.