

Ένας από τους πιο επιδραστικούς μύθους της αρχαιότητας ήταν αυτός της άλωσης της Τροίας με το τέχνασμα του Δούρειου Ίππου. Γνωστή από τα ομηρικά έπη, η ιστορία του τεράστιου ξύλινου αλόγου που έκρυβε μέσα του Αχαιούς πολεμιστές άφηνε τη φαντασία των ανθρώπων να καλπάζει.
Οι πρώτοι που προσπάθησαν να τον απεικονίσουν ήταν Κυκλαδίτες (πιθανώς Τηνιακοί) αγγειοπλάστες του 7ου αι. π.Χ. Το πιο διάσημο έργο τους είναι ένας τεράστιος πιθαμφορέας, που βρέθηκε στη Μύκονο και φέρει στο λαιμό ανάγλυφη παράσταση Δούρειου Ίππου με 7 «παραθυράκια», από όπου προβάλλουν κεφάλια πολεμιστών.
To θραύσμα του Moυσείου Κανελλοπούλου (μεγέθους 10 x 10,5 εκ.) προέρχεται από παρόμοιο πίθο ή αμφορέα με πάχος τοιχώματος 1,5-2,5 εκ. Σώζονται εν μέρει έξι (και δυνάμει οκτώ) διάχωρα, από τα οποία προβάλλουν κεφάλια κρανοφόρων πολεμιστών, και δεξιά κάθετη ταινία με τρεις εγχαράξεις που απολήγει σε μικρό κύκλο. Το αγγείο ανήκει στην ίδια εικονογραφική παράδοση με εκείνο της Μυκόνου και πιθανότατα απεικονίζει το λαιμό του Δούρειου Ίππου.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Ζαρκάδας Α. 2010. «Ομηρικά θέματα στο Μουσείο Κανελλοπούλου», στο Μύθοι, κείμενα, εικόνες: ομηρικά έπη και αρχαία ελληνική τέχνη. Πρακτικά ΙΑ Διεθνούς Συνεδρίου για την Οδύσσεια, 95-120, ειδ. 107-115.