Ταφικό προσωπείο

Στη ρωμαϊκή Αίγυπτο, εκτός από τα πορτραίτα τύπου Φαγιούμ που ήταν ζωγραφισμένα σε επίπεδες ξύλινες επιφάνειες, χρησιμοποιούνταν επίσης ανάγλυφα προσωπεία από ύφασμα ή πάπυρο για την κάλυψη του προσώπου του νεκρού. Η χρήση προσωπείων είχε μακρά παράδοση στη χώρα του Νείλου. Τα παλαιότερα παραδείγματα ακολουθούσαν την αιγυπτιακή τεχνοτροπία και ήταν αρκετά σχηματοποιημένα. Από την Ελληνιστική περίοδο άρχισαν να υιοθετούνται οι τάσεις της ελληνικής τέχνης, που έτειναν προς φυσιοκρατικές αποδόσεις.

Το προσωπείο του Μουσείου Κανελλοπούλου έχει υπόστρωμα από ύφασμα, πάνω στο οποίο έχει τοποθετηθεί επίστρωση με επιχρωματισμένο γύψο. Με ζωηρό μπλε χρώμα αποδίδονται τα μάτια, με μαύρο τα βλέφαρα, τα φρύδια και η μύτη και με κόκκινο τα χείλη του νεκρού και δύο γραμμές κάτω από το πηγούνι, που ίσως υποδηλώνουν άτομο μεγάλης ηλικίας.

Τα τεχνοτροπικά χαρακτηριστικά του προσωπείου υποδηλώνουν χρονολόγηση στον 4^ο αι. μ.Χ.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Μπρούσκαρη Μ. 2006. Λήμμα καταλόγου αρ. 169, στο Χωρέμη-Σπετσιέρη Α. – Ζαρκάδας Α. (επιμ.), Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Αρχαία Τέχνη, Αθήνα, 261.