Πορτραίτο του αυτοκράτορα Γαλερίου, από άγαλμα μεγαλύτερο του φυσικού.
Εικονίζεται αγένειος με τη χαρακτηριστική κοντή κόμμωση της εποχής του. Τα μαλλιά καλοχτενισμένα, φέρονται υπό την κορυφή τον κεφαλιού προς τα κάτω και προς τα εμπρός, πλαισιώνουν το πλατύ μέτωπο και τους κροτάφους, αφήνοντας ακάλυπτα τα αυτιά. Φοράει στεφάνι από φύλλα βελανιδιάς με ασπιδόσχημο μετάλλιο πάνω από το μέτωπο (corona civica), που συνήθως έφεραν οι Ρωμαίοι αυτοκράτορες, ιδίως κατά την ύστερη ρωμαϊκή εποχή. Δένεται στο πίσω μέρος τον κεφαλιού με πλατειά κορδέλα, της οποίας τα άκρα πέφτουν προς τα κάτω. Το πρόσωπο είναι πλατύ με εύσαρκα, κάπως πλαδαρά μάγουλα και διπλό σαγόνι, χαρακτηριστικά που δείχνουν ότι πρόκειται για άνδρα κάποιας ηλικίας. Το στόμα, με κλειστά χείλη, κατεβασμένα στα πλάγια προς τα κάτω, δείχνει κόπωση.
ΠερισσότεραΤα μάτια, όπως μαρτυρούν οι κοιλότητες, ήταν ένθετα από ημιπολύτιμο λίθο, με λεπτά βλέφαρα. Πλαισιώνονται από κανονικά τοξωτά φρύδια με ανάγλυφα λεπτά τριχίδια. Παρουσιάζει κάποιες ομοιότητες με δύο άλλα γνωστά πορτραίτα που εικονίζουν τον αυτοκράτορα σε νεώτερη όμως ηλικία. Το ένα από το μικρό τόξο τον Γαλερίου στο Μουσείο της Θεσσαλονίκης (αρ. ευρ. 2466), που στήθηκε από την πόλη της Θεσσαλονίκης μεταξύ 299-303 μ.Χ. σε ανάμνηση της νίκης του αυτοκράτορα κατά των Περσών (298 μ.Χ.). Το δεύτερο στο Μουσείο της Κοπεγχάγης (αρ. 770) όπου εικονίζεται σε πιο προχωρημένη ηλικία και πρέπει να χρονολογείται το 305 μ.Χ., όταν πήρε τον τίτλο του Αυγούστου.
Το πορτραίτο τον Μουσείου Κανελλοπούλου εικονίζει τον αυτοκράτορα μάλλον προς το τέλος της ζωής του και σύμφωνα με τη μελέτη τον Γ. Δοντά πρέπει να χρονολογείται το 310 μ.Χ. Παρά την κλειστή και απόμακρη έκφραση, επιβάλλεται στο θεατή με τη μετωπική στάση, με την οποία επιδιώκεται η αποτύπωση της αυστηρότητας τον απόλυτου μονάρχη.
Α. Χωρέμη – Σπετσιέρη
