Ειδώλιο Ταναγραίας

Η νεαρή γυναίκα είναι στραμμένη προς τα δεξιά της. Πατώντας στο δεξί της πόδι που καμπυλώνεται στο γοφό, φέρνει στο πλάι το αριστερό που φορεί κλειστό υπόδημα. Φοράει μακρύ χιτώνα με καμπύλη παρυφή στο λαιμό, που σχηματίζει κατακόρυφες πτυχές στο κάτω μέρος. Το ιμάτιο πέφτει από το κεφάλι, αφήνοντας ακάλυπτο μέρος των μαλλιών και το λαιμό. Μαζί με το σώμα καλύπτει τελείως και τα χέρια, το δεξιό, λυγισμένο λοξά στο στήθος, που πιάνει την παρυφή τον ιματίου και το αριστερό που ανασύρει μπροστά την πτυχωμένη απόληξή του. Τα μαλλιά της μορφής χωρισμένα στη μέση του μετώπου, τυλίγονται στους κροτάφους και σχηματίζουν κρωβύλο κάτω από το ύφασμα. Το κεφάλι της γέρνει φιλάρεσκα στο πλάι.

Το γενικότερο σχήμα μας παραπέμπει στον ελληνιστικό αγαλματικό τύπο της «Μεγάλης Ηρακλειώτισσας», η επίδραση του οποίου έχει αναγνωριστεί σε χαρακτηριστικούς τύπους ειδωλίων της Τανάγρας. Συγκρίνεται με ειδώλια τύπου Τανάγρας από τη Μύρινα και την Κυρηναϊκή, από τα οποία διαφέρει κατά το αντίστροφο μοτίβο στάσης. Κοντινότερο παράλληλο στη στάση και τις χειρονομίες είναι το ειδώλιο τον Μονάχου. 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Βλασσοπούλου Χ. 2006. Λήμμα καταλόγου αρ. 68, στο Χωρέμη-Σπετσιέρη Α. – Ζαρκάδας Α. (επιμ.), Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Αρχαία
Τέχνη, Αθήνα, 107.