Πήλινα συμπλέγματα Έρωτα και Ψυχής

Δύο πήλινα συμπλέγματα Έρωτα και Ψυχής κατασκευασμένα από την ίδια μήτρα. Ο γυμνός Έρωτας κρατά ανεστραμμένο πυρσό με το δεξί χέρι ενώ με το αριστερό αγκαλιάζει την Ψυχή, που είναι καθιστή και στρέφει το κεφάλι της για να τον φιλήσει.

Σύμφωνα με τον μύθο, η Αφροδιτη, εξοργισμένη με το αξεπέραστο κάλλος της νεαρής Ψυχής, έδωσε εντολή στο γιο της Έρωτα να την κάνει να ερωτευτεί τον πιο άσχημο και ανάξιο άντρα της γης. Όμως, εκείνος, όταν την είδε, την ερωτεύτηκε, και έτσι δεν υπάκουσε την εντολή της θεάς. Αργότερα την μετέφερε σε ένα παραμυθένιο παλάτι, στο οποίο οι δύο νέοι συνευρίσκονταν τη νύχτα, χωρίς η Ψυχή να γνωρίζει την ταυτότητα του εραστή της (που παρέμενε κρυφός επειδή είχε παραβεί θεϊκή εντολή). Όταν ανακάλυψε την ταυτότητά του, ο Έρωτας έφυγε θυμωμένος, αφήνοντας μόνη την Ψυχή. Ωστόσο, ο έρωτάς τους παρέμεινε άσβετος και, παρότι ακολούθησαν μεγάλες ταλαιπωρίες και για τους δύο, οι δύο νέοι μπόρεσαν τελικά να ξανασμίξουν, να ενωθούν με γάμο που τέλεσε ο ίδιος ο Δίας και να αποκτήσουν μια κόρη, την Ηδονή.

Ο εναγκαλισμός του Έρωτα και της Ψυχής απεικονίζεται συχνά σε ποικίλες μορφές τέχνης (γλυπτά, ειδώλια, μωσαϊκά, τοιχογραφίες) από τους ελληνιστικούς χρόνους και εξής. Τα ειδώλια της φωτογραφίας είναι ρωμαϊκών χρόνων και έχουν κατασκευαστεί από την ίδια μήτρα. Στο ένα από τα δυο υπάρχει εγχάρακτη επιγραφή στο πίσω μέρος της βάσης σε τρεις στίχους:
ΜΑΡΚ[…] / ΒΕΤΟΥ[…] / Υ.

 

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
– Μπρούσκαρη Μ. 2002. Το Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου, Αθήνα, 94-95.
– Ζαρκάδας Α. 2009. «114. Πήλινο σύμπλεγμα», στο Σταμπολίδης Ν. – Τασούλας Γ. (επιμ.), Έρως. Από τη Θεογονία του Ησίοδου στην Ύστερη Αρχαιότητα, Αθήνα, 146-147.