Μαρμάρινος κρατηρίσκος

Οι Κυκλάδες έχουν πολλές και καλές πηγές μαρμάρου. Η κατεργασία του είχε ξεκινήσει ήδη από τη Νεολιθική εποχή, έγινε όμως συστηματική κατά την Πρώιμη Εποχή του Χαλκού. Η κατεργασία γινόταν με παραδοσιακούς λίθινους κρουστήρες, τριπτήρες και αιχμές από σμύριδα ή οψιανό.

Μεταξύ των διάφορων τύπων σκευών που έφτιαχναν από μάρμαρο οι Κυκλαδίτες λιθοξόοι, ένας από τους πιο σύνθετους ήταν ο κρατηρίσκος. Είχε ψηλό και ευρύ λαιμό, σφαιρικό σώμα με παχιά τοιχώματα και στενό κωνικό πόδι. Το σμίλεμα της εσωτερικης κοιλότητας γινόταν με χρήση τοξωτού τρυπανιού με λίθινη κεφαλη στην άκρη. Στο εσωτερικό του αγγείου σώζονται ακόμη τα ίχνη της περιστροφής. Εξωτερικά υπήρχαν τέσσερις διάτρητες αποφύσεις, που χρησίμευαν για τη μεταφορά του αγγείου.

Μαρμάρινοι κρατηρίσκοι βρίσκονται συνήθως σε τάφους της περιόδου, συχνά όμως φέρουν ίχνη φθοράς (π.χ. στις διάτρητες αποφύσεις), που υποδηλώνουν ότι είχαν πρακτική χρήση πριν γίνουν ταφικά κτερίσματα. Η παραγωγή τους φαίνεται να σταματά στο τέλος της Πρωτοκυκλαδικής Ι περίοδου.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
– Brouskari M.M. 1981. “Collection Paul Canellopoulos (XVI). Antiquités cycladiques”, Bulletin de correspondance hellénique 105, 1981. 499-535, ειδ. 516-517.
– Βενιέρη Γ. 2006. Λήμμα καταλόγου αρ. 6, στο Χωρέμη–Σπετσιέρη Α. – Ζαρκάδας Α. (επιμ.), Μουσείο Παύλουκαι Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Αρχαία Τέχνη, Αθήνα, 24.