Εικόνα του ζωγράφου Θεόφιλου με παράσταση της Θεοτόκου ανάμεσα στους Ιωακείμ και Άννα
Στην εικόνα παριστάνεται η Παναγία σε μικρή ηλικία ανάμεσα στους γονείς της Ιωακείμ και Άννα. Η μικρή Θεοτόκος κρατεί κλειστό κώδικα τον οποίο υποδεικνύει με το άλλο χέρι. Ο Ιωακείμ, γεροντική μορφή με μακριά λευκά γένια, στρέφει τα χέρια του δεξιά με ανοιχτές τις παλάμες, μάλλον σε στάση δέησης, ενώ η Άννα φέρει τα χέρια της μπροστά στο στήθος. Και οι τρεις μορφές στέκουν μετωπικές και χαρακτηρίζονται από το λαϊκότροπο ύφος του ζωγράφου Θεόφιλου Γ. Χατζημιχαήλ (1870-1934), τα αρχικά του οποίου αναγράφονται στην κάτω δεξιά πλευρά της εικόνας. Με την αφέλεια του σχεδίου και την πρωτόγονη δουλειά, ο Θεόφιλος αποσπά από ένα θρησκευτικό έργο την υπερβατικότητα και ιερότητά του και το μετατρέπει σε έκφραση της λαϊκής ελληνικής ψυχής, η οποία αποτελεί την κεντρική ιδέα της καλλιτεχνικής του δημιουργίας.
ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Μπρούσκαρη Μ. 1994. «Μια άγνωστη εικόνα του Θεόφιλου στο Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου», στο Θυμίαμα στη μνήμη της Λασκαρίνας Μπούρα, Αθήνα (Μουσείο Μπενάκη), 39-40.