Ειδώλιο ηθοποιού

Το θέατρο έπαιξε σημαντικό ρόλο στις αρχαίες ελληνικές κοινωνίες από τη στιγμή που εμφανίστηκε, στα τέλη της Αρχαϊκής περιόδου. Τον 5ο αι. π.Χ. αναπτύχθηκαν στην Αθηνα τα τρία βασικά είδη του αρχαίου θεάτρου: η τραγωδία, η κωμωδία και το σατυρικό δράμα. Η αττική κωμωδία, όπως τη γνωρίζουμε από τον Αριστοφάνη, σατύριζε πρόσωπα και καταστάσεις της εποχής, συχνά με σαφείς πολιτικές αιχμές.

Από τα τέλη του 4ου αι. π.Χ. εμφανίζεται ένας νέος τύπος κωμωδίας, ο οποίος έχει ηθογραφικό χαρακτήρα και εστιάζει σε ανθρώπινους τύπους και κωμικές καταστάσεις στον οικογενειακό χώρο…. Σημαντικότερος εκπρόσωπος της Νέας Κωμωδίας ήταν ο Μένανδρος. Η Νέα Κωμωδία είχε πολύ μεγάλη απήχηση έως και τους ρωμαϊκούς χρόνους, γι’ αυτό και οι διάφοροι χαρακτήρες απεικονίζονταν συχνά σε πήλινα ή χάλκινα ειδώλια.

Το ειδώλιο της φωτογραφίας αναπαριστά ηθοποιό της Νέας Κωμωδίας. Φορά μάσκα με ανοικτό στόμα και υποδύεται δούλο, ο οποίος ζητά άσυλο σε βωμό για να αποφύγει την τιμωρία από τον κύριό του.

ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Βλασσοπούλου Χ. 2006. Λήμμα καταλόγου αρ. 70, στο Χωρέμη-Σπετσιέρη Α. – Ζαρκάδας Α. (επιμ.), Μουσείο Παύλου και Αλεξάνδρας Κανελλοπούλου. Αρχαία Τέχνη, Αθήνα, 109.